Ξάνθη - Μακάριο - Αυγό

 Όταν το ένα Σάββατο πας στο Αυγό και το άλλο στο Μάκακλαρ (Μακάριο), το 3^ο Σάββατο που πας?

Ε! βέβαια,  πας στο Αυγό μέσω Μάκακλαρ.

Να μη τα πολυλογούμε λοιπόν :

Με το Αλέξη ξεκινήσαμε κατά τις 6:00 μες στο σκοτάδι από την Ιερατική. Διασχίσαμε με φακούς το ύψωμα μέχρι τη πρώτη κορυφή πάνω από το γηπεδάκι και όταν φτάσαμε επάνω ίσα - ίσα αρχίσαμε να βλέπουμε τη μύτη μας μέσα στο σκοτάδι. Ισα - ισα κατάφερα να κάνω μία video λήψη και να φαίνεται κάτι.  Φτάσαμε στη διασταύρωση Αυγό-Τσάλ, Πήραμε προς τα ΒόρειοΔυτικά την ανηφόρα, περάσαμε μέσα από το δασάκι ξαναβρήκαμε την καλύβα που τελικά είναι όντως εγκαταλελλειμένη (Χρήστο ακούς?), πήραμε το μονοπάτι παράλληλα με τη Καλαμού την ώρα που ανέτειλε ο ήλιος και το μετά το βραχώδες καλντερίμι και φτάσαμε στο Μάκακλαρ.

Εκεί στο Ανατολικό μονοπάτι απέναντι από το ύψωμα της Παναγίας Καλαμούς βρήκαμε και κάποιους κυνηγούς που μας ειδοποίησαν για κάποια καρτέρια και μας πρότειναν να μιλάμε λέει δυνατά γιατί «είναι ατζαμήδες» και να μη «μας ανάψουν καμία». Τι το θέλαν να το πούν? Από κείνη την ώρα  και μέχρι να βρούμε το καρτέρι μιλούσαμε φωναχτά για το  Eurobasket, την οικονομική κρίση και τη «παράγκα» για να μας ακούσουν και να μη «μας ανάψουν καμία».

Αφού λοιπόν φτάσαμε στο Μάκακλαρ  συναντήσαμε ακόμα κάποιους κυνηγούς κοντά στα νεκροταφεία, και κάναμε μια στάση μέσα στα ερείπια για να πιούμε μια γουλιά νερό. Στη προηγούμενη ανάρτηση μίλησα για μία κυκλική κατασκευή που νόμιζα ότι ήταν ο περίβολος των νεκροταφείων. Διορθώνω. Τώρα που είχα περισσότερο χρόνο είδα ότι δε πρόκειται για τον περίβολο αλλά μάλλον για μία κατασκευή για συλλογή του νερού καθώς όπως μου είπε και ο έμπειρος ορειβάτης Χρήστος,  το χωριό από παλιά ήταν  άνυδρο και κάνανε τέτοιες κατασκευές για συλλογή του νερού για πότισμα των ζώων. Έχω κάνει και τη σχετική διόρθωση στη προηγούμενη ανάρτηση για να είμαστε εντάξει.

 Ένα κοπάδι από άγρια αλόγα,  6-7 τον αριθμό,  είχε φτάσει μέχρι τη περιοχή και μας έδωσε την ευκαιρία να τα θαυμάσουμε. Είναι μάλλον τα περίφημα άγρια άλογα των Λιβερών που ακολούθησαν τα παλιά μονοπάτια και τα καλντερίμια της περιοχής και έφτασαν μέχρι το Μάκακλαρ. Η επίσκεψη των αλόγων δεν άρεσε και πολύ στα  σκυλιά του μαντριού στον απέναντι λόφο και τα έδιωξαν με τα γαυγίσματά τους.

Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο για το Αυγό. «Δρόμο» δηλαδή που λέει ο λόγος. Όταν στην είσοδο του χωριού συναντήσαμε τα σημάδια που μας έδειχναν αριστερά Αυγό, δεξιά Τσάλ, θεωρήσαμε ότι θα ήταν εύκολο να βρούμε τα σημάδια προς το Αυγό. Σημάδια μπορεί να υπάρχουν αλλά δε εμείς δε τα βρήκαμε και έτσι πήραμε σχεδόν κατακόρυφα την ανηφόρα για τη  κορυφή ανάμεσα στο   Μάκακλαρ και στο Αυγό. Η διαδρομή δεν είναι ούτε δύσκολη ούτε κουραστική. Αν και ανηφόρα με αρκετά μεγάλη κλίση έχει διάσπαρτα μικρά βραχάκια που σαν σκαλοπάτια βοηθούν την άνοδο.

Όσο ανεβαίναμε ο ορίζοντας άνοιγε και από τη κορυφή του υψώματος που μοιάζει να έχει το ίδιο ύψος με το Αυγό μπορέσαμε να δούμε καλύτερα όλες τις τριγύρω κορυφές. Στα Βόρεια το Τσάλ ακόμα πιο μεγαλόπρεπο από ψηλά. Δυτικά η Μέλτη, στο βάθος το Μαύρο Ίσιωμα και πιο κάτω το Καρπούζι, στα Ανατολικά το Ύψωμα της Παναγιάς και στο Νότο το Αυγό. Από τη πλευρά που ήμασταν φαινόταν πεντακάθαρα και το κάστρο.

Στο χάρτη της ιστοσελίδας του ΕΟΣ Ξάνθης τα υψώματα ανάμεσα στο Αυγό και στο Μάκακλαρ ονομάζονται "Φινέας" & "Καλιάδι".

Κινηθήκαμε προς το Αυγό κάνοντας προβλέψεις για τη διαδρομή, ελπίζοντας να το συναντήσουμε σε κάποιο ύψος που δε θα χρειαζόταν να πάρουμε όλη τη τελική ανηφόρα. Όσο όμως προχωρούσαμε  το υψόμετρο χαμήλωνε και μέσα από θάμνους και βελανιδιές φτάσαμε σε ένα σημείο που έπρεπε να κατεβούμε απότομα καμία 4-5 μέτρα βράχων και να διασχίσουμε ένα μικρό κομμάτι από δέντρα  για να διασταυρωθούμε με το γνωστό μονοπάτι του Αυγού.

Αφενός ήταν μια μικροαπογοήτευση αλλά μάλλον η  ανακούφιση ήταν μεγαλύτερη αφού τελικά κινούμασταν σε γνωστά μέρη. Πήραμε τη τελική ανηφόρα και σχεδόν μετά από 3 ώρες διαδρομή (μαζί με τη ξεκούραση στο Μάκακλαρ) πατούσαμε Αυγό.

Στο βιντεάκι μέσα σε 3 λεπτά περιγράφονται όλα τα παραπάνω. Από λάθος έχω βάλει ημερομηνία Κυριακής αλλά η εκδρομή Ξάνθη – Μάκακλαρ (Μακάριο) – Αυγό έγινε το Σάββατο 17/09/2011 και όχι στις 18/09 που γράφει. Κάποια στιγμή θα το διορθώσω και αυτό αλλά τώρα βαριέμαι  γιατί το έχω σώσει ήδη σε blog type video και δε το ξαναπιάνω από την αρχή. Επίσης ζητώ συγνώμη για το κούνημα αλλά αφενός κάποιες λήψεις είναι εν κινήσει, αφετέρου βιαζόμουν να καταγράψω όσο γίνεται περισσότερα και 3^ον ... είχα ξεχάσει να ενεργοποιήσω και το steady hand.  :)

 

Το χάρτη της διαδρομής και λίγες φωτογραφίες θα μπορέσετε να τις δείτε στη σελίδα στο Trimble Outdoors απ’ όπου θα μπορέσετε και να κατεβάσετε τη διαδρομή σε *.gpx αν χρειαστεί.

Καλές διαδρομές.